Droit interne 1 État - Peuple - Autorités 17 Autorités fédérales
Dretg naziunal 1 Stadi - Pievel - Autoritads 17 Autoritads federalas

172.021 Loi fédérale du 20 décembre 1968 sur la procédure administrative (PA)

172.021 Lescha federala dals 20 da december 1968 davart la procedura administrativa (PA)

Index Inverser les langues Précédent Suivant
Index Inverser les langues

Art. 63

1 En règle générale, les frais de procédure comprenant l’émolument d’arrêté, les émoluments de chancellerie et les débours sont mis, dans le dispositif, à la charge de la partie qui succombe. Si celle-ci n’est déboutée que partiellement, ces frais sont réduits. À titre exceptionnel, ils peuvent être entièrement remis.

2 Aucun frais de procédure n’est mis à la charge des autorités inférieures, ni des autorités fédérales recourantes et déboutées; si l’autorité recourante qui succombe n’est pas une autorité fédérale, les frais de procédure sont mis à sa charge dans la mesure où le litige porte sur des intérêts pécuniaires de collectivités ou d’établissements autonomes.

3 Des frais de procédure ne peuvent être mis à la charge de la partie qui a gain de cause que si elle les a occasionnés en violant des règles de procédure.

4 L’autorité de recours, son président ou le juge instructeur perçoit du recourant une avance de frais équivalant aux frais de procédure présumés. Elle lui impartit pour le versement de cette créance un délai raisonnable en l’avertissant qu’à défaut de paiement elle n’entrera pas en matière. Si des motifs particuliers le justifient, elle peut renoncer à percevoir la totalité ou une partie de l’avance de frais.101

4bis L’émolument d’arrêté est calculé en fonction de l’ampleur et de la difficulté de la cause, de la manière de procéder des parties et de leur situation financière. Son montant est fixé:

a.
entre 100 et 5000 francs dans les contestations non pécuniaires;
b.
entre 100 et 50 000 francs dans les autres contestations.102

5 Le Conseil fédéral établit un tarif des émoluments.103 L’art. 16, al. 1, let. a, de la loi du 17 juin 2005 sur le Tribunal administratif fédéral104 et l’art. 73 de la loi du 19 mars 2010 sur l’organisation des autorités pénales105 sont réservés.106

101 Nouvelle teneur selon l’annexe ch. 10 de la LF du 17 juin 2005 sur le TAF, en vigueur depuis le 1er janv. 2007 (RO 2006 2197 1069; FF 2001 4000).

102 Introduit par l’annexe ch. 10 de la LF du 17 juin 2005 sur le TAF, en vigueur depuis le 1er janv. 2007 (RO 2006 2197 1069; FF 2001 4000).

103 Nouvelle teneur selon l’annexe ch. 10 de la LF du 17 juin 2005 sur le TAF, en vigueur depuis le 1er janv. 2007 (RO 2006 2197 1069; FF 2001 4000).

104 RS 173.32

105 RS 173.71

106 Nouvelle teneur de la phrase selon l’annexe ch. II 3 de la LF du 19 mars 2010 sur l’organisation des autorités pénales, en vigueur depuis le 1er janv. 2011 (RO 2010 3267; FF 2008 7371).

Art. 63

1 L’instanza da recurs adossescha en la furmla da decisiun per regla a la partida perdenta ils custs da procedura che consistan da la taxa da sentenzia, da las taxas da scriver e da las expensas en daner blut. Sche quella perda mo per part, vegnan ils custs da procedura reducids. Excepziunalmain pon els vegnir relaschads dal tut.

2 Ad instanzas precedentas u ad autoritads federalas recurrentas e perdentas na vegnan adossads nagins custs da procedura; sche l’autoritad recurrenta e perdenta n’è betg in’autoritad federala, la vegnan adossads ils custs da procedura, uschenavant che la dispita sa tracta d’interess da dretg da facultad da corporaziuns u d’instituts autonoms.

3 Ad ina partida gudagnanta dastgan vegnir adossads mo custs da procedura ch’ella ha chaschunà cun violar obligaziuns da procedura.

4 L’instanza da recurs, ses president u il derschader d’instrucziun incassescha dal recurrent in pajament anticipà en l’autezza dals custs da procedura probabels. Per ch’il recurrent possia reglar quest pajament anticipà sto vegnir fixà in termin adequat, smanatschond da betg entrar sin il recurs, sch’il pajament anticipà na vegn betg prestà. Sch’i èn avant maun motivs spezials, poi vegnir desistì dal tuttafatg u per part d’in pajament anticipà.102

4bis La taxa da sentenzia sa drizza tenor la dimensiun e la difficultad da la chaussa en dispita, tenor la moda da manar il process e tenor la situaziun finanziala da las partidas. Ella importa:

a.
en dispitas senza interess da facultad 100–5000 francs;
b.
en las ulteriuras dispitas 100–50 000 francs.103

5 Il Cussegl federal regla ils detagls da la fixaziun da las taxas.104 Resalvads restan l’artitgel 16 alinea 1 litera a da la Lescha dals 17 da zercladur 2005105 davart il Tribunal administrativ federal e l’artitgel 73 da la Lescha dals 19 da mars 2010106 davart l’organisaziun da las autoritads penalas.107

102 Versiun tenor la cifra 10 da l’agiunta da la LF dals 17 da zer. 2005 davart il TAF, en vigur dapi il 1. da schan. 2007 (AS 2006 2197 1069; BBl 2001 4202).

103 Integrà tras la cifra 10 da l’agiunta da la LF dals 17 da zer. 2005 davart il TAF, en vigur dapi il 1. da schan. 2007 (AS 2006 2197 1069; BBl 2001 4202).

104 Versiun tenor la cifra 10 da l’agiunta da la LF dals 17 da zer. 2005 davart il TAF, en vigur dapi il 1. da schan. 2007 (AS 2006 2197 1069; BBl 2001 4202).

105 SR 173.32

106 SR 173.71

107 Versiun da la segunda frasa tenor la cifra II 3 da l’agiunta da la LF dals 19 da mars 2010 davart l’organisaziun da las autoritads penalas, en vigur dapi il 1. da schan. 2011 (AS 2010 3267; BBl 2008 8125).

 

Ceci n’est pas une publication officielle. Seule la publication opérée par la Chancellerie fédérale fait foi. Ordonnance sur les publications officielles, OPubl.
Il presente documento non è una pubblicazione ufficiale. Fa unicamente fede la pubblicazione della Cancelleria federale. Ordinanza sulle pubblicazioni ufficiali, OPubl.